Inne

Pokrzywa - nasz skarb

Pokrzywa - nasz skarb
Dodano: 17/06/2021

Wszyscy znamy ten dzikorosnący chwast, który spotkać możemy w całym kraju: w lasach, nad rzekami, na łąkach i pastwiskach, na budowach, w ogrodach i rowach. Jest najlepiej rozpoznawalną rośliną w Polsce. Zna ją ponad 90% populacji. Kojarzy nam się z oparzeniami i bąblami, ale z naddatkiem potrafi nam zrekompensować te niedogodności.


W opowieściach ludowych często napotykamy wątki, w których na przednówku pokrzywa pozwalała utrzymać się przy życiu całym wsiom. W okresach głodu była dla chłopstwa jedynym ratunkiem. Umożliwiała przeżycie. Ale od stuleci wykorzystywana była nie tylko w kuchni, a przede wszystkim w lecznictwie. 


Już w starożytności o jej właściwościach leczniczych pisał Hipokrates.
W średniowieczu św. Hildegarda, czy jeden z ojców niemieckiej botaniki Hieronim Bock.
W XVI wieku stosowana była jako środek przeciwwzdęciowy, moczopędny, pobudzający płciowo i przeciwko puchlinie wodnej.
W wieku XVII była też uznawana jako środek zapobiegawczy przeciw tworzeniu się kamieni i pasku moczowego, a także w leczeniu chorób wątroby i nerek, a nawet wrzodów.


W następnych stuleciach pokrzywa była też używana jako środek krwiotwórczy, przeciwko obrzękom wodnym, przeciwbiegunkowy, wykrztuśny, mlekopędny.
I tak z każdym wiekiem odkrywano nowe lecznicze zastosowania pokrzywy.


Obecnie pokrzywa zaliczana jest do roślin działających diuretycznie, tj. takich które zwalczają infekcje bakteryjne układu moczowego. Komisja Europejska zaleca stosowanie jej w leczeniu pierwszego i drugiego stadium przerostu prostaty.


Ten dzikorosnący chwast jest prawdziwą bombą antyoksydacyjną. Wysoka zawartość witaminy C i związków fenolowych sprawia, że pokrzywa wręcz wymiata z organizmu wolne rodniki powodujące rozwój komórek rakowych, a także starzenie się organizmu.


Właśnie głównie dzięki tym właściwościom roślinę tę wykorzystuje się w leczeniu alergii, chorób urologicznych, schorzeń stawów, cukrzycy, serca i w ogóle chorób układu krążenia. Dzięki wysokiej zawartości antyoksydantów wspomaga leczenie nowotworów.
Ale wykorzystywanie pokrzywy nie ogranicza się jedynie do lecznictwa. 
Wysoka zawartość takich minerałów, jak selen, potas, miedź, krzem czy cynk pozwala na wykorzystywanie jej w pielęgnacji urody i profilaktyce zdrowia.
Wzmacnia włosy i paznokcie, a także odporność na przeziębienia, wzmaga apetyt, pozytywnie wpływa na przemianę materii, no i czyści organizm z toksyn i kwasu moczowego.


Potwierdzone badaniami właściwości pokrzywy:


1.    Wspomaga leczenie chorób układu moczowego, jego stanów zapalnych i zakażeń bakteryjnych oraz - ze względu na swoje właściwości moczopędne - kamicy nerkowej i schorzeń woreczka żółciowego.
Regularne picie naparu z pokrzywy zwiększa wydalanie z moczem szkodliwych produktów przemiany materii, mocznika i chlorków.
2.    Przeciwdziała zatrzymywaniu płynów w organizmie.
3.    Powodując wydalanie z organizmu złogów moczowych zalecana jest w leczeniu chorób narządu ruchu spowodowanych właśnie odkładaniem tych złogów, szczególnie w tkankach okołostawowych. 
4.    Wykorzystywana jest w leczeniu chorób reumatoidalnych ze względu na swoje działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, a także przeciwbólowe.
5.    Wspomaga procesy trawienne.
6.    Wykorzystywana jest wspierająco w przypadku bólów głowy, trądziku, nieżytach żołądka, czy zapaleniach płuc i oskrzeli.
7.    W składzie pokrzywy występują związki czynne, które działają podobnie do lekarstw przeciwhistaminowych. Z tych względów stosuje się ją w leczeniu uczuleń alergicznych. Badania amerykańskich naukowców potwierdziły, że mocno łagodzi objawy kataru siennego.
8.    Stosowanie pokrzywy wzmacnia korzonki włosów, przeciwdziała i zapobiega łojotokowi i łupieżowi.

Rozpoczynając stosowanie pokrzywy należy pamiętać o tym, że pokrzywa może też bardzo zaszkodzić. Aby ustrzec się przed tym trzeba przestrzegać kilku zasad, a mianowicie:


1.    Należy ją zbierać przed kwitnieniem. Najlepiej zrywać sam wierzch rośliny lub kilka górnych listów z młodziutkich roślin. Optymalne okresy zbioru to kwiecień i maj oraz jesień. W starszych liściach tworzą się cystolisty szkodliwe dla nerek. Nie należy zbierać całych, dojrzałych roślin – są one szkodliwe dla organizmu.
2.    Zbierać ją najlepiej w rękawiczkach, aby zapobiec oparzeniom.
Długotrwały kontakt ze skórą, a taki mamy przy jej zrywaniu, może wywołać trwałą alergię, nawet u osób, które wcześniej nie wykazywały żadnych znamion uczulenia na działanie pokrzywy.
3.    Spożywać pokrzywę (napary, sok) w cyklach z przerwami. Sprawdzać dla jakich schorzeń, ile dni stosować i jak długie robić przerwy.
4.     Suszyć zaraz po zerwaniu w suchych, zacienionych pomieszczeniach lub w piekarniku. Optymalna temperatura suszenia ok. 30-35 stopni Celsjusza.
5.    Susz przechowywać w szczelnych pojemnikach.

Inne zastosowania pokrzywy:


1.    Z jej włókien można wytwarzać papier.
2.    Z jej nasion w XIX wieku tłoczono olej wykorzystywany do celów oświetleniowych.
3.    Łodygi z liśćmi były wykorzystywane do czyszczenia naczyń i kotłów.
4.    Dawniej była wykorzystywana do przechowywania żywności – pokrzywa działa odstraszająco na muchy, a ponadto owinięta nią żywność dłużej pozostaje świeża.

Polskie, regionalne nazwy pokrzywy: żgajka, żegawka, chyrzawka, parzawica, kropiewa, koprywa.



Wasze komentarze (0)

dodaj komentarz

* Pola wymagane
dodaj odpowiedź:
Nick*
Treść*
Oświadczam, że zapoznałem sie z regulaminem dodawania komentarzy.
Przepisz kod z obrazka:
token

Wstecz