Państwa
Gospodarka Chin.
Gospodarka Chin.
Konsekwentnie wdrażane reformy gospodarcze, kupowanie zagranicznych naukowców, szpiegostwo gospodarcze, masowe dopuszczenie do rynku inwestycji zagranicznych, które dostarczały nowoczesne know-how, ale przede wszystkim prywatyzacja i umożliwienie rozwoju miejscowemu prywatnemu kapitałowi spowodowało dynamiczne przyspieszenie wzrostu gospodarczego, ale też ustabilizowanie tego wzrostu na niewyobrażalnie wysokim poziomie.
Poniżej prezentujemy wykres ukazujący wzrost PKB Chin w okresie ostatnich 40 lat.
W tym czterdziestoletnim okresie kilkanaście razy miały miejsce kilkunastoprocentowe roczne wzrosty PKB. W historii nie było drugiej takiej gospodarki na świecie, która osiągałaby choćby zbliżone do chińskich poziomy wzrostów. Przykładowo jedynie w ciągu czterech lat, tj. w latach 2004-2007, PKB Chin wzrosło o ponad 50%.
W ostatnich 15 latach tempo wzrostu chińskiej gospodarki nieco spadło, niemniej Chiny nadal przewodzą grupie najszybciej rozwijających się krajów świata. Średnie tempo rozwoju gospodarczego kraju na poziomie ponad 7% rocznie w tym okresie było kilkakrotnie wyższe od średniej światowej. W efekcie Chiny ok. 2010 roku przegoniły Japonię i stały się drugą największą gospodarką na świecie mocno zbliżając się do lidera, czyli Stanów Zjednoczonych.
Ten wyścig o prymat świetnie ilustruje poniższy diagram z porównaniem dynamiki PKB Chin oraz USA i Japonii od 1960 roku.
Widać wyraźnie, jak w połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku Chiny rozpoczęły pogoń za Japonią, która w ciągu ostatnich 25 lat utrzymywała swoje PKB na stałym poziomie 4-6 bilionów dolarów. Chiny w okresie ostatniego ćwierćwiecza zwiększyły swój produkt krajowy brutto niemal 15-krotnie, z około 1 biliona dolarów do ponad 15 bilionów dolarów w 2020 roku.
W 1995 roku Chiny miały PKB nieco ponad 1 bilion USD, a Stany Zjednoczone prawie 8 bilionów. W 2020 roku chiński Produkt Krajowy Brutto to 15,4 biliona dolarów, a Stanów Zjednoczonych 20,8.
Pandemia w 2020 roku w niemal wszystkich krajach spowodowała recesję, czyli spadek PKB. W przypadku największych gospodarek spadek ten wyniósł od 3% do 7%.
I znów wyjątkiem są tu Chiny. Wystąpiło zdecydowane spowolnienie, ale mimo to ich gospodarka w ubiegłym 2020 roku wzrosła o 2,3%.
Państwu Środka brak tylko 35%, żeby dogonić, a następnie przegonić USA i tym samym stać się największą gospodarką świata.
Eksperci prognozują, że do 2030 roku Chiny będą się rozwijały w tempie 4,5%-5,7% rocznie, a Stany Zjednoczone 1,6-1,9%. W tej sytuacji w ciągu najbliższego 10-lecia Chiny mają szansę osiągnąć swój cel i wyprzedzić Stany Zjednoczone.
Drugą najdynamiczniej rozwijającą się gospodarką na świecie w ostatnich latach są Indie. W ostatnich dekadach szybko nadrabiały dystans do czołówki i w efekcie w 2019 roku udało im się nieznacznie wyprzedzić W. Brytanię i Francję plasując się na piątym miejscu w światowym rankingu największych gospodarek. PKB nominalne tych krajów w 2019 roku: Indie – 2,94 bln USD, W. Brytania – 2,83 bln USD i Francja – 2,71 bln USD.
W 2020 roku światowa czołówka, wg PKB nominalnego, to:
1/ Stany Zjednoczone,
2/ Chiny,
3/ Japonia,
4/ Niemcy,
5/ Indie,
6/ W. Brytania,
7/ Francja.
Za 10-15 lat też one będą na czele listy najbogatszych krajów, jednak nastąpi mocne przetasowanie i zapewne kolejność będzie następująca:
1/ Chiny,
2/ Stany Zjednoczone,
3/ Indie,
4/ Niemcy,
5/ Japonia,
6/ W. Brytania,
7/ Francja.
Z jak zdumiewającym tempem rozwoju gospodarczego Chin i Indii świadczy to, że przed 30 laty w 1990 roku kraje te zajmowały odpowiednio 12 i 13 miejsce na liście najbogatszych krajów świata.
W ciągu ćwierćwiecza, czyli od 1995 roku, Chiny zwiększyły swój dochód nominalny niemal 15-krotnie. Równie mocno zwiększał się dochód narodowy liczony na 1 mieszkańca. W ostatnich 30 latach wynosił on:
- 1990 – 349 USD,
- 2000 – 959 USD,
- 2010 – 4.524 USD,
- 2018 – 9.580 dolarów.
Gospodarka urosła potężnie i wiązało się to również z ogromnym wzrostem dochodów ludności, co sprzyjało tworzeniu i rozwojowi gigantów informatycznych na miarę firm z Doliny Krzemowej w Kalifornii. Dwie takie firmy: Alibaba i Tencent pod względem swojej wyceny rynkowej klasyfikowane są w dziesiątce największych firm technologicznych świata.
Dynamicznie rozwija się sektor odnawialnych źródeł energii. Państwo Środka ma ponad 60% udział w światowej produkcji modułów fotowoltaicznych, baterii litowo-jonowych oraz baterii do magazynowania energii, 40% udział w produkcji turbin wiatrowych.
Eksperci z czołowych uczelni w Stanach Zjednoczonych, Japonii, czy Unii Europejskiej są zgodni, że tak nieprawdopodobny rozwój gospodarczy jest efektem realizowanych z żelazną konsekwencją narodowych planów ogłaszanych w miarę wzrostu potencjału gospodarki.
W 2015 roku Chiny ogłosiły strategię „Made in China 2025”, która przewiduje zdobycie w ciągu 10 lat supremacji w wiodących dziedzinach, jak: sztuczna inteligencja, obliczenia kwantowe, technologia kosmiczna i lotnicza, robotyka i biotechnologia, farmaceutyka.
Jednak wszystkie te ogłaszane co parę lat plany i strategie opracowywane są w ramach najważniejszego założenia przyjętego przez władze w latach 90-tych, zgodnie z którym do 2049 roku, tj. na stulecie proklamowania Chińskiej Republiki Ludowej, Chiny mają „zbudować stabilny porządek międzynarodowy” oraz stać się „globalnym liderem pod względem siły i wpływów międzynarodowych”, czyli inaczej mówiąc zapanować nad światem.
Wstecz
Wasze komentarze (1)
dodaj komentarz