Rynek kukurydzy

Czołowi światowi producenci kukurydzy – wg październikowej prognozy USDA

Czołowi światowi producenci kukurydzy – wg październikowej prognozy USDA
Dodano: 01/11/2019

Według aktualnych prognoz USDA światowa produkcja kukurydzy w sezonie 2019/2020 ma szansę przekroczyć 1.100 mln ton, czyli 1,1 miliarda ton. Wręcz niewyobrażalna ilość. Jak duża? Jeden pociąg towarowy to trochę ponad 1 tys. ton ziarna. W takim razie taka produkcja to ponad milion pociągów towarowych.  Raczej duża, bo trudna do wyobrażenia.

Jak już wspomnieliśmy w ostatnich latach globalne zbiory jej nasion oscylują wokół poziomu 1,1 miliarda ton. Według październikowych prognoz USDA w sezonie 2019/2020 ma zostać zebrane na świecie 1,104 mld ton nasion kukurydzy.


Zdecydowanym liderem wśród producentów kukurydzy na nasiona są obecnie Stany Zjednoczone wytwarzające ok. 1/3 jej światowych zbiorów.
W obecnym sezonie 2019/2020 mają jej wyprodukować aż 350,0 mln ton. Kolejnymi największymi producentami kukurydzy są Chiny (ok. 254,0 mln ton), Brazylia (ok. 101,0 mln ton), Unia Europejska (64,8 mln ton), Argentyna (50,0 mln ton), Ukraina (36,0 mln ton) Indie (29,0 mln ton) oraz Meksyk (27,0 mln ton).


Największych prezentujemy na wykresie poniżej.

 
                           
Chyba nie ma takiej uprawy na świecie, w przypadku której tak wyraziście widać – jak na tym wykresie, jak dużą przewagę nad innymi mają liderzy. No może z wyjątkiem uprawy palmy olejowej zdominowanej przez Indonezję. Pierwszy kraj to 1/3 produkcji światowej. Drugi niemal ¼. Oba łącznie dają mocno ponad połowę globalnej produkcji. Ciekawe, czy któryś z tych krajów jeszcze importuje to ziarno? Przyjrzymy się temu w dalszej części artykułu.


Jak prezentują się najwięksi eksporterzy kukurydzy? Zdecydowanym liderem w tym rankingu są Stany Zjednoczone, które mają w obecnym sezonie sprzedać za granicę ponad 52 miliony ton kukurydzy. Jak na tle USA wyglądają pozostali potentaci, przedstawiamy na poniższym diagramie.


 
                           

Przewaga Stanów Zjednoczonych nad kolejnymi krajami jest widoczna. Następne miejsca zajmują trzy kraje z eksportem na zbliżonym poziomie: Brazylia (34,0 mln ton), Argentyna (33,3 mln ton) i Ukraina (30,0 mln ton).
Na piątym miejscu jest Rosja z eksportem 4,7 mln ton, czyli ponad sześciokrotnie niższym od poprzedzającej ją Ukrainy. Miejsca od 6. do 10. zajmują kraje eksportujące od 1,5 mln ton do 2,2 mln ton tego ziarna.
Widać wyraźnie, że światowy eksport kukurydzy został dominowany przez 4 kraje.


Przyjrzyjmy się teraz zagranicznym zakupom kukurydzy. Poniżej na wykresie przedstawiamy 10 krajów z największym importem tego ziarna.
              
 
Liderem są kraje Unii Europejskiej. Razem mają wyprodukować niemal 65 mln ton, ale potrzeby są zdecydowanie wyższe. Zarówno konsumpcyjne ludności, jak i paszowe dla zwierząt. Stąd tak duży import -27 milionów ton.
Magia liczb. Unia Europejska importuje 27 milionów ton kukurydzy, a Meksyk dokładnie tyle produkuje. I mimo, że ma dużo mniej ludności, niż kraje tworzące Unię Europejską, to aż 18,5 miliona ton kukurydzy dokupuje jeszcze za granicą. Trudno się jednak temu dziwić. Kraj liczy prawie 200 milionów ludności, a kukurydza jest podstawowym składnikiem wielu narodowych potraw, więc i spożycie tego ziarna musi być wysokie.


Poniżej na wykresie porównujemy produkcję kukurydzy z jej wewnętrznym spożyciem przez czołowych producentów tego ziarna.



Widać wyraźnie, że spośród czołowych ośmiu producentów kukurydzy na świecie, trzech ma spożycie krajowe znacznie wyższe od rodzimej produkcji tego ziarna. Są to: Chiny z niedoborem ok. 23 milionów ton, Unia Europejska – niemal 19 mln ton oraz Meksyk – ponad 21 mln ton.

 

Na zakończenie przyjrzyjmy się efektywności uprawy kukurydzy osiąganej przez 12 czołowych jej producentów. Wielkości plonów prezentujemy na poniższym diagramie.

 
                           
Nieco zaskakuje wyjątkowe zróżnicowanie wielkości średnich plonów osiąganych przez poszczególne kraje. Pierwsze dwa miejsca niezaprzeczalnie należą do krajów Ameryki Północnej: Stanów Zjednoczonych i Kanady, w których średnia wydajność z hektara wynosi 10-11 ton ziarna.
Na drugim biegunie znajdują się przedstawiciele Azji Południowej: Indie i Indonezja z plonami ponad trzykrotnie niższymi i wynoszącymi nieco ponad 3 t/ha.
Trzecią grupę stanowią kraje EU-27, Argentyna i Ukraina z plonami rzędu 7-8 t/ha.



Wasze komentarze (0)

dodaj komentarz

* Pola wymagane
dodaj odpowiedź:
Nick*
Treść*
Oświadczam, że zapoznałem sie z regulaminem dodawania komentarzy.
Przepisz kod z obrazka:
token

Wstecz