Rynek zbóż

Jesteśmy unijnym liderem w produkcji owsa

Jesteśmy unijnym liderem w produkcji owsa
Dodano: 22/12/2022

Czołowi światowi producenci owsa – wg grudniowej prognozy USDA.

 

Według  grudniowych prognoz Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA) w aktualnym sezonie 2022/2023 światowa produkcja owsa ma wynieść niecałe 22,5 mln ton. 

Zboże to jest mało popularne na świecie. Jeśli przyjęlibyśmy, jako kryterium, że do grupy producentów owsa zaliczymy jedynie te kraje, w których produkcja tego ziarna wynosi minimum 1 tysiąc ton, to w najbliższym sezonie liczyłaby ona tylko 32 państw. Z tego w większości z nich, czyli w 17 krajach zbiory owsa nie przekroczą poziomu 100 tysięcy ton. 

Grupę największych producentów owsa na świecie stanowią: Unia Europejska (EU-27) z szacowanymi zbiorami w sezonie 2022/23 w wysokości 7,6 mln ton, Kanada – 5,2 mln ton, Rosja z produkcją 3,8 mln ton, Australia – 1,4 mln ton, Brazylia 1,15 mln ton i Wielka Brytania 1,05 mln ton. 

Czołowych dziesięciu producentów z największymi zbiorami owsa prezentujemy na diagramie. 

 

 

 

O tym, jak mało popularną uprawą na świecie jest owies świadczy, że w kraju zajmującym dziesiąte miejsce na liście największych producentów, jakim jest Chile, zbierane jest tylko 550 tysięcy ton tego ziarna.  

W krajach Unii Europejskiej liderem jest Polska z produkcją owsa na poziomie 1,6 miliona ton. Kolejne miejsca zajmują Hiszpania – 1,2 tys. mln ton, Finlandia – 1,0 mln ton oraz Szwecja – 689 tys. ton. 

Jak wynika nawet z tego krótkiego zestawienia produkcja owsa w Unii Europejskiej jest wyjątkowo zrównoważona pod względem geograficznym. 

W czołowej piątce krajów UE mamy przedstawicieli północy: Finlandia i Szwecja, środkowo-wschodniej części – Polska, oraz południa - Hiszpania. Ponadto na zachodzie jeszcze – Wielka Brytania, co prawda już nie w Unii, ale w naszej Europie. 

Przyjrzyjmy się, jak wygląda sytuacja czołowych producentów owsa pod względem ich potrzeb wewnętrznych. Wyraźnie to widać na wykresie, na którym porównujemy wielkość zbiorów ze spożyciem wewnętrznym w tych krajach. 

 

 

Spośród czołowych producentów owsa jedynie Kanada dysponuje dużymi nadwyżkami (produkcja 5,2 mln ton, spożycie krajowe 2,9 mln ton), które może przeznaczyć na sprzedaż za granicę. 

W biegunowo innej sytuacji są Stany Zjednoczone, które mają największe niedobory tego ziarna (produkcja 840 tys. ton, potrzeby wewnętrzne 2,36 mln ton). Relatywnie wysokie braki mają również  Chiny (produkcja 600 tys. ton, potrzeby krajowe 950 tys. ton).

Zestawienie 8 największych eksporterów przedstawiamy na poniższym diagramie.

 

 

Jak się okazuje na świecie liczba eksporterów owsa jest niewielka. Raport USDA obejmuje wszystkich eksporterów, którzy sprzedają za granicę minimum 1 tysiąc to tych nasion. Jest to próg, który musi zostać przekroczony, aby kraj został ujęty w zestawieniu. W sezonie 2019/2020 kryterium to ma spełnić jedynie 14 krajów. Tylko 6 krajów ma wolumen eksportu przekraczający 5 tys. ton. 

Jak widać globalny eksport owsa wynoszący 2,754 miliona ton zdominowała Kanada, która sprzedaje za granicę aż 1,9 miliona ton, tzn. że jej udział w eksporcie światowym wynosi 69%. 

Drugim eksportowym potentatem jest Australia z 18% udziałem w światowych obrotach, czyli dwaj najwięksi mają aż 87% światowej sprzedaży nasion owsa. 



Wasze komentarze (0)

dodaj komentarz

* Pola wymagane
dodaj odpowiedź:
Nick*
Treść*
Oświadczam, że zapoznałem sie z regulaminem dodawania komentarzy.
Przepisz kod z obrazka:
token

Wstecz