Rynek zbóż

Raport USDA: Rosja i Ukraina produkcja pszenicy, Chiny soja, Indie rzepak

Dodano: 18/01/2023

Rosja 

Pszenica.

USDA szacuje produkcję pszenicy w Rosji w sezonie 2022/23 na poziomie 91,0 milionów ton, co oznacza wzrost aż o 21% w stosunku do poprzedniego roku. Prognoza ta została opracowana przez Amerykanów przy wyłączeniu zbiorów na Krymie. 

Wzrost ten został osiągnięty dzięki wyższemu plonowaniu – aż o 17% (3,17 t/ha) oraz większej o ponad 4% powierzchni upraw (28,7 mln ha). 

Zdecydowanie lepsze wyniki podaje rosyjska agencja statystyczna Rosstat (uwzględnia zbiory na Krymie):  produkcja 102 mln ton przy wydajności 3,50 t/ha. Jeśli wyniki takie faktycznie zostały osiągnięte oznaczałoby to pobicie rekordu zbiorów z 2017 roku aż o 13%.  

Pewne wątpliwości co do rzetelności tych danych wprowadza fakt, że obecnie podawana powierzchnia zbiorów pszenicy w 2022 roku  jest wyższa od areału podanego przez Rosstat w raporcie sprzed 3 miesięcy. Faktyczną sytuację powinien  przybliżyć kolejny raport, który zostanie opublikowany w marcu.   

 

Ukraina

Pszenica.

Zgodnie ze styczniowymi prognozami USDA produkcja pszenicy w Ukrainie w sezonie 2022/23 wyniosła 21,0 milionów ton. Oznacza to spadek aż o jedną trzecią (36%) w porównaniu z rokiem ubiegłym. 

Plony szacowane są na poziomie 3,93 ton z hektara - spadek o 12 procent w stosunku do zeszłego roku. Powierzchnia zbiorów pszenicy – 5,4 mln hektarów zmniejszyła się o 28% do okresu sprzed wojny. Działania wojenne miały w tym przypadku podstawowe znaczenie, gdyż wysiewy pszenicy ozimej w Ukrainie odbywają się we wrześniu i październiku.  

 

Chiny 

Soja.

W obecnym sezonie 2022/23 producenci w Chinach uprawiali soję na historycznie rekordowym obszarze 10,3 mln hektarów, tj. aż o 22% większym niż przed rokiem. Do tego warunki uprawy były nadspodziewanie sprzyjające. 

Co prawda w czerwcu i lipcu, czyli w miesiącach kluczowych dla intensywnego wzrostu roślin, panowały bardzo wysokie temperatury, ale jednocześnie towarzyszyła im optymalna wilgotność gleby. 

Również w trakcie zbiorów we wrześniu i październiku nie zostały zaobserwowane straty ziarna mimo panowania w tym okresie wyjątkowo wysokich temperatur. 

Dzięki temu wstępnie notowania plonów są wyższe o 2% od uzyskanych sezon wcześniej. Wynoszą one 1,98 t/ha. 

W wyniku poważnego zwiększenia areału uprawy soi Chiny notują historyczne rekordy w jej produkcji. Przed rokiem zbiory soi wyniosły 16,4 mln ton, a w aktualnym sezonie 2022/23 nastąpił dynamiczny wzrost produkcji do poziomu 20,3 mln ton. 

Są to efekty planowych działań władz chińskich realizowanych w celu zmniejszenia uzależnienia krajowej branży hodowlanej od zakupów soi na rynkach zagranicznych. 

 

Indie

Rzepak.

Indie od lat zajmują pewne 4 miejsce na świecie pod względem wolumenu produkcji rzepaku. Do Chin, które są przede nimi, ustawicznie zmniejszają dystans. W sezonie 2017/2018 produkcja rzepaku w Chinach była większa aż o 6,2 mln ton (Chiny – 13,3 mln ton, Indie – 7,1 mln ton). W obecnym sezonie przewaga ta zmalała do 3,2 mln ton. Trend ten widać wyraźnie na poniższym wykresie przedstawiającym wyniki z ostatnich lat czterech największych producentów rzepaku na świecie. 

 

 

Indie mocno podgoniły nie tylko Chiny, ale także obu światowych liderów w produkcji rzepaku, Unię Europejską i Kanadę.  

Analitycy z USDA prognozują, że zbiory rzepaku w Indiach w obecnym sezonie 2022/23 wyniosą 11,5 mln ton, co oznacza wzrost o 5% w stosunku do produkcji sprzed roku. Jeśli prognozy te sprawdzą się będzie to historyczny rekord. Cały wzrost w stosunku do roku ubiegłego ma być skutkiem zwiększenia areału uprawy rzepaku do 9,0 mln ton, czyli o 10%. 

Plony mają wynieść 1,28 t/ha, co oznacza spadek o 5% porównując do ubiegłorocznych. 

Mała dygresja. W Indiach rzepak uprawia się wyłącznie w sezonie rabi. Siew rzepaku odbywa się od końca października do stycznia, a zbierany jest w marcu.

 

 

*) W Indiach mamy dwa sezony upraw roślin: monsunowy w porze deszczowej „kharif” i w porze suchej „rabi”.  Sezon „kharif” zwyczajowo zaczyna się w czerwcu, a kończy w październiku, ale w zależności od regionu, rodzaju uprawy i aktualnej pogody może zacząć się już maju, a kończyć nawet w styczniu. Rośliny kharif zazwyczaj wysiewa się z początkiem południowo-zachodnich deszczów monsunowych, a zbiera w końcówce sezonu monsunowego, czyli w październiku i listopadzie. 

Wstecz