Zioła
Amarantus - podstawa kuchni Azteków, Majów i Inków
Amarantus – podstawa żywieniowa Majów, Azteków i Inków.
Amarantus jest niewątpliwie jednym z głównych odkryć ostatnich lat w środowisku osób stawiających na pierwszym miejscu zdrowe odżywianie. Nazywany jest wręcz „zbożem XXI wieku”. Tymczasem należy on do nielicznej grupy pierwszych roślin uprawnych w historii ludzkości. Już cztery tysiące lat temu stanowił on – wraz z fasolą, ziemniakami, dynią, papryką i kukurydzą - podstawę wyżywienia Majów, a później też Azteków i Inków. Po podboju tych terenów przez Hiszpanów wszystkie te rośliny trafiły do Europy i dziś należą do najpopularniejszych w naszej diecie. Wszystkie z wyjątkiem amarantusa, który przez stulecia był na naszym kontynencie niedoceniany, a pojawiał się w naszych przydomowych ogródkach jako roślina ozdobna. Zdecydowana zmiana w postrzeganiu amarantusa w Europie nastąpiła na początku XXI wieku, gdy szeroko prowadzone badania potwierdziły, że ma on wiele cennych właściwości i to nie tylko prozdrowotnych, ale też leczniczych. Można pokusić się o stwierdzenie, że amarantus jest od kilkunastu lat na nowo odkrywany, również w Polsce, gdzie niemal 90% jego upraw ulokowanych jest na Lubelszczyźnie. Na świecie jego uprawy można zaobserwować w obu Amerykach, Azji - w Indiach i Nepalu, także w Afryce - w Nigerii i Mozambiku.
Jest to to roślina zaliczana do grupy szarłatowatych osiągająca wysokość nawet do 3 metrów. Do spożycia wykorzystywane są jej jasnobrązowe lub żółte nasiona trochę większe od nasion maku. Mają delikatnie orzechowy smak. Ich niewątpliwą zaletą jest to, że w trakcie gotowania wielokrotnie zwiększają swoją objętość. Wartość odżywcza amarantusa jest znacznie wyższa od wartości odżywczych najpopularniejszych zbóż, pszenicy, żyta, jęczmienia, czy owsa.
Nasiona amarantusa ze względu na bogactwo witamin oraz zawartość dużych ilości świetnie przyswajalnego białka szczególnie wskazane są dla:
- wegetarian, jako uzupełnienie ich diety,
- dzieci wspomagając rozwój organizmu,
- sportowców i rekonwalescentów dzięki właściwościom znacząco przyspieszającym regenerację organizmu,
- diabetyków, gdyż cukry złożone wchodzące w jego skład nie podnoszą szybko poziomu cukru we krwi, nie zawiera też glutenu dzięki czemu charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym.
Nasiona amarantusa zawierają cenne minerały i to w dużych ilościach. Przykładowo magnezu więcej, niż czekolada, czy szpinak, wapnia więcej i lepiej przyswajalnego, niż zawarte w mleku, a 100 g tych nasion pokrywa aż 30% zapotrzebowania dobowego na żelazo. Ponadto znaczące ilości fosforu i miedzi. Jednak składnikiem najbardziej wyróżniającym te nasiona od ziaren innych zbóż jest wysoka zawartość białka przekraczająca często 17% oraz tłuszczu – 7,5%, a także węglowodanów 65%.
Ze względu na swoje właściwości prozdrowotne zalecany jest dla osób:
- z podwyższonym cholesterolem i trójglicerydami, chorym na cukrzycę lub miażdżycę, gdyż ma dosyć duże stężenie skawlenu, który hamuje starzenie się komórek,
- z dolegliwościami kardiologicznymi ze względu na jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które zawiera,
- z problemami układu pokarmowego oraz walczących z nadwagą, ponieważ zawiera duże ilości błonnika, który nie jest usuwany w trakcie procesu produkcji mąki, w przeciwieństwie do produkcji mąki z pszenicy i innych popularnych zbóż. Ponadto jest niskokaloryczny, a przy tym sycący,
- w procesie rekonwalescencji i regeneracji organizmu, czyli ozdrowieńcom, sportowcom, dzieciom, gdyż zawiera spore ilości lizyny niezbędnej w procesach regeneracji komórek, produkcji hormonów oraz wzrostu i rozwoju organizmu,
- z celiakią lub uczulonych na gluten, gdyż go nie zawierają,
- z problemami z koncentracją, zestresowanych lub przemęczonych ze względu na wysoką zawartość magnezu i łatwo przyswajalnego białka,
- z chorobami spowodowanymi grzybami, gdyż ma właściwości grzybobójcze.
Wskazany jest również dla kobiet w ciąży, gdyż zawiera kwas foliowy wspomagający rozwój płodu oraz bezproblemowe utrzymanie ciąży.
Wstecz
Wasze komentarze (0)
dodaj komentarz